Artık kuşkulanacak kimse yoksa etrafında
En yakın dostum dediğin kimse de kalmamışsa
Güneş dimdik tependeyse ve üşüyorsan yine
Bir zamanlar sevilip sevmenin kıymetini bilmediğin
Düşüncesi uyanırsa birden
İşte o zaman
Yaşam geçip gitmektedir burnunun dibinden
Ve sen
Bir kum tanesi kadar farkında değilsindir olan bitenin
Ve o zaman
Keşke ölsem dersin, ölemezsin.
ERKAN NAZLI