Her güne “merhaba” diyerek başlıyordu.
Ümitsizce umutluydu.
Oysa ne zordu değişmesi,
Yenilenmesi ne zor.
Yılmadan gülümsüyordu.
Yeni yüzler, yeni isimler ararken kendine,
Yeni adresler buluyordu.
Gitmiyordu.
Ama her an gider gibiydi.
Eski adreslerin hiçbirinde oturmuyordu.
Hayattan beklentisi azdı.
Sonsuz düşleri vardı.
Ne büyüyüp kocadı, ne yaşlanıp ufaldı.
Sımsıkı sarıldı yaşama ve genç öldü.
Erkan Nazlı
